Je dwaalt, helemaal alleen, door de kale ruïnes van een oude stad. Tussen de mossige zuilen en gebarste amforen staren de holle ogen van statige borstbeelden. Het is je niet duidelijk of dit het begin dan wel het einde der tijden is. Zijn dit de fragmenten van toekomstig menselijk leven? Of de restanten van vergane glorie? Wat doet het ertoe? Je bent hier nu, tussen deze pracht en praal van wat ooit was of zodra zal zijn.